Het leven is al heel

Geweldloze Communicatie is behalve heel praktisch ook een instrument voor persoonlijke groei. Met name het element 'compassie' ervaar ik als iets waar we mee gebaat zijn. 

Veel psychologische benaderingen gaan uit van 'verbeteren', waarbij oude ego-patronen en gewoontes worden afgewezen. ("Probeer eens wat minder..." of "Je mag ... loslaten"). Dit is een valkuil, omdat zelfs achter het vreselijkste gedrags-patroon altijd een wonderschone behoefte schuilt. Compassie maakt het mogelijk om onproductieve gedragspatronen te integreren of op te lossen in nieuwe patronen. Anders gezegd: Verbeteren kan niet, groei kun je niet tegenhouden.

Hoewel ik van nuchterheid hou en spiritueel jargon vermijd, is spiritualiteit de basis van waaruit ik leef en werk. Ik zie de verborgen eenheid van alles en iedereen als de moeder van alle wijsheid. Dat betekent dat ik psychologische- of communicatie modellen altijd in een spiritueel kader plaats.

Ook de methode van Geweldloze Communicatie heeft een spirituele dimensie, omdat het een brug slaat tussen het concrete -alles wat we waarnemen, met alle gebreken- en het abstracte domein waarin alles al heel is. De universele behoeften of waarden die centraal staan in het model van Geweldloze Communicatie resoneren met de liefdevolle eenheid die aan het leven ten grondslag ligt.

Nu ik het toch over waarden heb: twee waarden die ik belangrijk vind in mijn werk als coach en spreker zijn authenticiteit  en kwetsbaarheid. In gesprekken en via oefeningen vraag ik klanten, cliënten en deelnemers zich te laten kennen. Dat kan niet zonder dat ik daarin zelf het voortouw neem, en voorbeelden uit mijn eigen leven inbreng.